Saturday, March 22, 2008

Thanks Tita Tess..

nagulat ako sa text sa akin ni dre last march 20.

our friend jouie's mom, tita tess died daw sa isang car accident with jouie's husband. hindi pa sure si dre nun 'coz sobrang puyat daw sya. but joyce texted me that night and confirmed the death of tita tess.

i was really saddened by the news. close kase ako kay tita tess dahil siya ang eye doctor ko and sa kanya ako nagpapagawa ng contact lens and eyeglasses. naisip ko bigla, kaya siguro hindi siya sumasagot sa text ko mga 2 weeks ago dahil sa nangyari. akala ko nun nagpalit lang siya ng number.

kanina, nabasa ko yung mail ni jouie na nabasa ni dre. yun nga, namatay na raw ang mom ang hubby nya. how sad...

sana magkita-kami nina jouie. we're not sure kung nailibing na ang mom nya pero kahit makadalaw man lang sana to comfort her. ang hirap ng pinagdadaanan ng family niya ngayon.

i'll miss you tita tess... wala na akong tita tess na mapuputahan pag magpapatingin ako ng eye ko. anyway, alam ko kasama mo na si Lord ngayon. thank you for being so nice to me. sana lang nagkita muna tayo bago ka pumanaw...

Tan tan taran...

actually last march 12 ko pa dapat to na-post..

this is it!

just got married with the sweetest and most handsome guy in the universe! hehehe..

ngayon kami kinasal ni onad. civil marriage pero sa pari. hehehe. kase naman ang mayor namin, hindi daw pwede. kaya yun, tinawagan nila yung priest na lagi nilang kino-contact kapag hindi pwede si mayor. pero ok lang. ang importante naging maayos ang kasal namin.

syempre pa, present ang both families. nandun ang mga ninong namin na sina sir jun at jerry at ninang namin na si tita adang. nandun din si dadudz na nag-proxy kay ninang susan.

sa max's sa 10th avenue ang reception. simple lang pero ok na rin kase masarap naman ang food. super pictorial kami ni hubby onad kahit sa 3rd floor ng building! after that, hinatid muna ako nina mommy sa house namin sa malabon.

wala na sigurong sasaya pa sa amin ni onad ngayon na we're finally married. matagal na naming gusto to pero hindi pa kase prepared masyado so next year ang napagkasunduan naming wedding. kaya lang, since dumating na si baby badudz, napaaga ang aming pag-iisang dibdib.

hiling lang namin na i-guide kami ni Lord sa bagong buhay na aming tatahakin...

Surprise! Surprise! Surprise!

bakit ba ngayon ko lang nai-share to?

ang sarap talaga mabuhay pag alam mong may mga kaibigan at pamilya kang nagmamahal sa iyo..

last march 2, sinurprise ako ng isang napaka-sweet na shower party! hay naku pakulo lahat ito ni ate bong na iyak nang iyak bago ako kinasal. hehe.. after namin magsimba ni onad, pinauwi na ako agad nina mommy. aba kaya pala biglang pinagmadali akong umuwi! pero syempre dedma ako kase malay ko bang may surprise sila sa akin no!

when i got home, nagulat pa ako kase nandun ang 'tatatlo' kong friends na sina dei, bern and grace. akala ko pa friends ni ate bong! hehehe.. pagpasok ko sa loob, aba nandun ang naninilaw kong mga pinsan at mga tita! iisa-isahin ko sila para may list ako ng mga pumunta sa party. hehehe.

nandun sina tita mareng, ate cel, ate maf, kuya kano, at ang twin cousin ko na si nhela. nandun din sina tita linda, ate virgie, ate melda, ate neddie at ate ciela. and of course, hindi nawala sina tita ninang adang, ate mae, ate tzi at ang bestfriend cousin ko na si ate len. at ang pinaka-importante sa lahat, nandun ang mahal kong pamilya. sina daddy, mommy, ate bong, ros na humabol, pj at carme.

nagulat ako sa qualities na sinabi nila tungkol sa akin. nangibabaw ang pagiging jolly at kikay ko! next dun ang pagiging kuripot! hay naku, masama bang mag-ipon? hmmp! pero totoo yun. may pagka-kuripot nga ako pero pag may pera naman ako, binibilan ko sila ng kahit ano. si grace, sabi niya, ayoko daw nang pinapakialaman ang gamit ko. korek sya dun 'day! ewan ko pero maselan talaga ako pagdating sa personal things. sabi nga ni ate virgie, kailangan nakahiwalay ang mga damit ko at hanger pag naglalaba siya. hahaha!!!

haay... muntik na akong maiyak kase naisip ko bigla na hindi na ako titira sa amin though pwede naman akong pumunta dun anytime. pero darating naman talaga ang ganitong stage ng buhay ko. medyo napaaga lang kaya siguro hindi pa emotionally ready ang family ko.

but i'm happy. i'm so excited sa bagong buhay na haharapin ko...